ای کاش

ای کاش پرنده ای بودم

و می توانستم بر شاخسار محبتت پر کشم و نغمه عشق سر دهمای کاش نسیم بودمو می توانستم گرد و غبار بی مهری و جدائی را از چهره ات بزدایمای کاش خورشید بودمو می توانستم عشق سرد و بی روح تو را گرما بخشم
ای کاش ابری بودم پر ز بارانو می توانستم از شیره وجود خود بر نهال عشق تو ببارم
و ذره ذره وجودم را تقدیم تو کنم

و آنگاه آرام بمیرم .

وقت رفتن

  

وقت رفتن نمی خوام ببینمت

می دونم ببینمت کم می یارم

اگه  یک  لحظه  فقط  نگام  کنی

دلمو  پشت  سرم  جا  می زارم

اگه خون سرد  نگام  به  دل نگیر

دل  تو یه روز  ازم  خسته می شه

اگه  اسم  رو  فقط  صدا   کنی

راه رفتن واسه من  بسته می شه

وقت  رفتن  نباید   گریه  کنی

این جوری دلم برات تنگ نمی شه

می دونم هر جای دنیا  که  باشم

تو دلم عشق تو کم رنگ نمی شه

اگه خون سرد  نگام  به دل نگیر

دل تو یه  روز ازم  خسته می شه

اگه  اسمم  رو فقط  صدا کنی

راه رفتن واسه من بسته می شه

نمیدونم که میدونی

نمیدونم که میدونی بدون تو نمی تونم

نمیدونم که میدونی تو نباشی نمی مونم

نمیدونم بدون من می تونی یا نمی تونی

تو میتونی که دستاتو به دست من برسونی

من رو اونجوری که هستم بشناس

با یه دنیا احساس

تو رو اونجوری که هستی می خوام

دیگه نه واسه رویاهام