اشتباه می کردم
اشتباه می کردم
! گور عشق من و تو ماهها پیش کنده شده بود
و من همه این روزها،...
چه خنده آور مشغول بزک کردن جنازه اش بودم
پل عذاب
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر هوصله ای نسیت هوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زده ام در همه عمرم هر لحطه مرا مشقله ای نسیت مشقله ای نیست
دیرسیت که از خانه خرابان جهانم بر سقف فرو ریخته ام چلچله ای نیست چلجله ای نیست
در حسرت بیدار تو آواره ترینم هر چند که تا منزل تو فاصله ای نیست فاصله ای نیست
رو به روی تو کیم من یه اسیر سر سپرده چهره ای تکیده ای که تو غیار آینه مرده
من برای تو چی هستم کوه تنهای تحمل بین ما پل عذاب من خسته پایه تو
ای که نزدیکی مصل من به من اما خیلی دوری
به من خوب نگاه کن چهره دردو صبوری
کاش کی می شد که بدونی من برای تو چی هستم از بیش از همه دنیا از خودم بیش از همه خستم
ببین که خستم تنها تویی عصای دستم
از عذاب بی تو بودن در سکوت خود خرابم به صبورمو نه عاشق من تجصم عذابم تو سرآپا بی خیالی من همه تحمل درد
تو نفهمیدی چه دردیست ظاهر باطن درد
